گنبد کبود نوشته کورش اسدی انتشارات نیماژ

گنبد کبود را باید حاصل 12 سال سکوت کورس اسدی داست که بارکت در سال 1394 با 8 داستان کوتاه منتشر شبکه همگی این داستان ها در ده جستاد نوشته شده اند نشان از اوج خلاقیت نویسنده در سبک و سیاق متحدونة فرد خودش را دارد. داستان های این مجموعه شاید مدرن ترین آثار کورش اسدی به شمار بیایند که نامی ازلی و ابدی به موقعیت های ایجاد شده دارند. این داستان ها، وضعی روز گار نوییدهاش به دست می دهند که در آن انسان در عین زندگی در شهر های مدرن، باز کنی به حوی بدوی و وحشی خود خواهد داشت و بدین ترتیب نوعی حیوان بودکی و مخ جامعه انسانی را به نمایش می گذارند. اسدی در داستان هایش تباہی اعمایی و خونسردی ادمها را در مواقعی شما و وضعیت های حامی قرار می دهد که سبب می شود. به تدریج با افشای اطلاعاتی که به کندی در طول روایت داده می سوته درون خویش را افشا کنند. از این جنبه می توان داستان های او را حاصل توصیف دروسی انسان معاصر در شرایط امروز ما تصور کرد. نویسنده بیش از هر وقت دیگر در داستان های این محمود به مکاسته در جهان می نشیند
داشت خوابشان می برد که صدایی شنیدند. با چ شای حمار پیر خواب چرخیدند سست در سایه روشنی در را می شکست بعد آج پس رفت و دیسی سک کرد هفت رنگ اناندا جوشان، صوم را در آغوش گرفتند و حیان به روشنی جہاں نگاه کردند. یکی دو دانه برف دم در نشست به زودی شت أحر برکت و سرما و همه چیز پشت در ماند بلند شدند رفتند پلوی سنگ نگاه کردند. بد هم نگاه کردند. رفتند جلوتر نویس کردند. سگیر حلقه ای می درخشید بر بدند این وز، پربینند آن در ست از توی حقه رد شدند هلش دادندنت و دندان بیش تکیه دادند خسته بودند،،،