ماشین‌هایی مثل من آدم‌هایی مثل تو نوشته ایان مک یوان انتشارات نیماژ

در این رمان تحسین شده و پرخواننده ی مکیوان، چارلی و میراندا و شخصیت «آدم»، که رباتی هوشمند است، کنار هم زندگی می کنند، و در مواجهه با پستی و بلندی های زندگی مدرن، هر کدام واکنش های خاص خودشان را بروز می دهند. مهمترین چالش های سر راه آنها، روابط پیچیدهی عاطفی و گرفتن تصمیمات اخلاقی است. خوانندهی رمان «ماشین هایی مثل من، آدم هایی مثل تو» در حین روبه رو شدن با ماجراهایی که ممکن است برای خود او هم پیش بیاید، ناخودآگاه در جایگاه شخصیت های کتاب قرار می گیرد و از خودش می پرسد در مواجهه با موجوداتی تا این حد هوشمند، چه واکنشی نشان خواهد داد.
ماشینی که با منطق ساخته شده وقتی وارد دنیا بشه و در معرض زندگی ما قرار بگیره، خودش رو در توفانی از تناقضها میبینه، تناقضایی که ما باهاشون زندگی کردیم و کم هم نیستن. میلیونها نفر بر اثر بیماریهایی میمیرن که میدونیم چطور درمانشون کنیم. میلیون ها نفر در فقر زندگی می کنن، در حالی که اونقدرها هست که به همه برسه. محیط زیست کرهی زمین رو خراب می کنیم، اونهم وقتی که میدونیم تنها خونه ی ماست. همدیگه رو با سلاح های هسته ای تهدید می کنیم، اون هم وقتی که میدونیم آخرش به کجا میرسه. موجودات زنده رو دوست داریم، اما اجازه میدیم گونه های زیادی منقرض بشن. و باز هم هست: نسل کشی، شکنجه، برده داری، قتل های خانگی، کودک آزاری، تیراندازی در مدارس، تجاوز و حجم بالای خشونت های روزمره. ما در کنار این مشقت و رنج زندگی می کنیم و شگفت زده نمیشیم و بازهم چیزهایی برای شاد بودن پیدا می کنیم، حتی برای عاشق شدن. هوشهای مصنوعی مقاومت ما رو ندارن.