پی‌نکته‌هایی بر جامعه‌شناسی خودمانی نوشته حسن نراقی انتشارات اختران

اینقدر از محاسن ما سخن گفته اند که دلیلی ندیدم من هم چنین کاری را صورت دهم. پس تصمیم گرفتم معایب خودمان را بر شمرم. تا به حال ما تبریکات فراوانی برای هم فرستاده ایم. واقعا چگونه می شود یک نفر نداند که مشکل دارد و مشکلش را نشناسد و آن وقت توقع داشته باشد که مشکلش حل شود؟ این به معجزه شبیه است. ما مشکل جدی داریم. ما به هر دلیلی زیادتر از ملل دیگر دروغ می گوییم. تملق اگر چه خوشایند نیست، تک تک خودمان می دانیم چقدر تملق میگویی. ما ترس بی جای فراوان داریم. فرهنگ اعتراض هم در ما وجود ندارد و این در بسیاری مواقع تبدیل شده به ظلمی برای دولت ها و حکومت هایی که بر ما حکومت کرده اند. من قصد ندارم وارد سیاست بشوم ولی بسیاری از مردم از شدت ترس و خودسانسوری کارهایی می کنند و در خلوت آن را به حکومت هایی که بالای سرشان است نسبت می دهند. در صورتی که این ها معنی اختناق را هنوز نمی دانند. از متن کتاب از این نویسنده منتشر شده است: و چکیده تاریخ ایران: از کوچ آریایی ها تا پایان سلسله پهلوی و جامعه شناسی خودمانی (چرا درمانده ایم) . من آنچه شرط بلاغ است... . ناگفته ها