معرّفی کتاب بووار و پکوشه:
- سال انتشار کتاب بووار و پکوشه:
بووار و پکوشه (به فرانسوی Bouvard et Pécuchet) یک رمان طنز ناتمام اثر گوستاو فلوبر است که در سال 1881 پس از مرگ او در سال 1880 منتشر شد.
سبک داستانی بووار و پکوشه:
این اثر به رمان «تربیت احساسات» شباهت دارد زیرا ساختار داستان اپیزودیک است و به آن کیفیتی پیکارسک میبخشد.
خلاصهای از داستان بووار و پکوشه:
بووار و پکوشه ماجراهای دو کارمند نسخهبردار پاریسی، فرانسوا دنیس بارتولومه بووار و ژست رومن سیریل پکوشه، هم سن و با خلق و خوی تقریباً یکسان را شرح میدهد. آنها در یک روز گرم تابستانی در سال 1838 در کنار کانال سنت مارتین ملاقات میکنند و دوستی عمیقی بین آن دو شکل میگیرد. وقتی بووارد ثروت قابل توجهی را به ارث میبرد، آن دو تصمیم میگیرند به روستا بروند. آنها ملکی به مساحت 94 جریب (380000 متر مربع) را در نزدیکی شهر Chavignolles در نرماندی، بین Caen و Falaise، و 100 مایلی (160 کیلومتری) غرب روئن پیدا کردند. جستوجوی آنها برای ارضای تحریکات فکری آنها را در طی سالها به سمت هر شاخهای از دانش سوق میدهد.
مردم شهر، که از شیطنتهای بووار و پکوشه خشمگین شدهاند، سعی میکنند آنها را به زور از منطقه خارج کنند یا آنها را متعهد کنندآن دو که از دنیا به طور کلی منزجر شدهاند، در نهایت تصمیم میگیرند که...
بخشهایی از کتاب:
ظاهر دوست داشتنی و مهربان بووار بلافاصله پکوشه را مجذوب کرد. چشمان متمایل به آبی و همیشه نیمه بستهی او در چهرهی سبزهاش میخندید. شلوار نخی نازک رنگینی کاملا قالب شکم به پا داشت که پاچههای بلند آن، روی کفشهای راحتی از جنس پوست سگ آبی لوله شده بود. پیراهنش در قسمت کمر پف کرده بود. موهای بلوند پکوشه که جعد درشت طبیعی داشت، به او حالتی کودکانه میبخشید. از لای لبهایش صدایی چون سوت ممتد بیرون میآمد. رفتار جدی پکوشه، بووار را تحت تاثیر قرار داد... پکوشه با لحنی حاکی از شادی و تعجب فریاد زد: زندگی در روستا چقدر میتواند راحت باشد!; اما از نگاه بووار حومهی شهر به سبب هیاهوی میخانههایش آدم را ذله میکرد.
معرّفی گوستاو فلوبر:
- تولد و مرگ فلوبر
گوستاو فلوبر نویسنده فرانسوی است که در 12 دسامبر 1821 در روئن متولد شد و در 8 مه 1880 در شهر کانتلو درگذشت اما..
معرّفی گوستاو فلوبر و مشاهدهی تمام کتابها
بووار و پکوشه از چه کتابی اقتباس شده است؟
تا حدی از داستان کوتاه بارتلمی موریس( ( Les Deux Greffiers ، "دو منشی دادگاه" که در La Revue des Tribunaux در سال 1841 منتشر شد، الهام گرفته شد.
فلوبر در مورد رمان چه میگوید:
در اکتبر 1872، او نوشت، این رمان «نوعی دایرهالمعارف است که به صورت مضحک ساخته شده است... من در حال برنامهریزی چیزی هستم که در آن خشم خود را تخلیه کنم. انزجاری را که به من القا میکنند بر سر همعصرانم بالا خواهم آورد، بزرگ و خشن خواهد بود».
این احتمال وجود دارد که استرس در مرگ او نقش داشته باشد زیرا او به پایان رمان نزدیک میشد. در واقع، در سال 1874، او به ژرژ ساند اعتراف کرد: "[این] مرا بسیار بی سر و صدا یا بهتر بگوییم بی امان به خانه سایه ها می برد. این مرگ من خواهد بود!"
آنچه دیگران در مورد رمان رمان بووار و پکوشه چه گفتهاند:
ازرا پاوند بووار و پکوشه را با اولیس جویس مقایسه کرد.
خورخه لوئیس بورخس در مقاله خود "دفاعی از بووار و پکوشه " این رمان را با تمثیلهای طنز جاناتان سویفت و ولتر مقایسه میکند و فکر میکند که این رمان پوچگرایی فرانتس کافکا را پیشبینی میکند.
لیونل تریلینگ نوشت که این رمان بیانگر اعتقاد به بیگانگی اندیشه انسان از تجربه بشری است.
بووار و پکوشه و سینما:
- Bouvard et Pécuchet (1971) به کارگردانی رابرت والی.
- Bouvard and Pécuchet ((1990 به کارگردانی ژان دانیل ورههه.
ترجمههای فارسی از رمان «بووار و پکوشه»:
با ترجمة افتخار نبوینژاد از نشر دیبایه قبل از نشر دیبایه توسط نشر کاروان چاپ شده بود.
تهیه و تنظیم:
واحد محتوا ویستور
عسل ریحانی
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران