loader-img
loader-img-2

آیشمن در اورشلیم: گزارشی در باب ابتذال شر نوشته هانا آرنت انتشارات نشر برج

5 / -
like like
like like

معرفی کتاب «آیشمن در اورشلیم» اثر «هانا آرنت»

کتاب «آیشمن در اورشلیم | به انگلیسی: Eichmann in Jerusalem» اثر «هانا آرنت | به انگلیسی: Hannah Arendt» که در سال «1963» با موضوع محاکمه‌ی آدولف آیشمن که یکی از سردمداران آلمان نازی بود، نوشته شده است. هانا آرنت این مطالب را ابتدا در قالب مقاله در نیویورکر منتشر کرد و سرانجام در سال 1966 به صورت کتاب وارد بازار شد.

 

دیگران مهم در ارتباط با این کتاب چه گفته‌اند؟

به نقل از ریچارد برنستین: هانا آرنت معتقد است در تاریک‌ترین روزها هم می‌توان به یافتن بارقه‌ای از نور امیدوار بود – نوری که نه از نظریه‌ها و مفاهیم، بلکه از حیات و اعمال افراد سرچشمه می‌گیرد... آرنت هشدار می‌دهد نباید به وسوسه‌ی پوچ‌گرایی، بدبینی یا بی‌تفاوتی تن داد. او در مقابل امید بی‌جا و یأس بی‌جا مقاومت می‌کرد و در توصیف ظلمات زمانه‌ی ما، در توصیف دروغ، نیرنگ، خودفریبی و تلاش برای نابود کردن تمایز میان حقیقت و دروغ، صریح و بی‌پروا بود... و به این خاطر است که امروز، آرنت را باید خواند و دوباره خواند.
به نقل از دانیل مایرکاتکین: آرنت، عدالت واقعی را مستلزم افشاگری کامل می‌داند، از جمله افشای خود. عدالت از دیدگاه او تنها تعیین کیفر نیست، بلکه تلاشی است برای درک اینکه نظام‌های سیاسی چگونه مرتکبین، نظاره‌گران و حتی قربانیان را تبدیل به همدست خود می‌کنند. آرنت معتقد است مظلوم واقع شدن یک قوم، به این معنا نیست که آن‌ها مسئولیتی در قبال بررسی نقش خود در فاجعه ندارند یا لازم نیست نگران آن باشند که مبادا خود مشغول ظلم به دیگران شوند. همین نظریه‌ی جنجالی باعث شده است که پس از گذشت نیم قرن، آیشمن در اورشلیم کماکان کتابی باشد که صهیونیست‌های جنگ‌طلب خوش ندارند مردم بخوانند.
به نقل از Stephen Spender, The New York Review of Book: درخشان و مضطرب‌کننده.
به نقل از Chicago Tribune: عمیق.. این کتاب قطعاً ذهن ما را به هم زده و وجدان ما را به دردسر خواهد انداخت.
به نقل از Bruno Bettelheim, The New Republic: این کتاب با بزرگترین مشکل زمان ما سروکار دارد... مشکل انسان در یک سیستم توتالیتر مدرن.

 

بخشی از کتاب

قسمت‌هایی از کتاب: «یعنی آقای هاوزنر واقعاً باور داشت که اگر دادگاه نورنبرگ آیشمن را در جایگاه متهم نشانده بود، توجه بیشتری به سرنوشت یهودیان نشان می‌داد؟ ابداً. او هم مانند تقریقاً هرکس دیگری در اسرائیل، باور داشت که فقط یک دادگاه یهودی می‌تواند عدالت را در حق یهودیان جاری کند و این وظیفه‌ی یهودیان است که به قضاوت دشمنانشان بنشینند. به همین دلیل، حتی یک اشاره‌ی کوچک به تشکیل دادگاه بین‌المللی برای محاکمه‌ی آیشمن، نه بابت جنایت (علیه مردم یهود)، بلکه بابت جنایت علیه بشریت که بر پیکره‌ی مردم یهود ارتکاب یافته است، در اسرائیل با مخالفت تقریباً همگانی روبه‌رو می‌شد.
آن لاف عجیب (ما قائل به هیچ نوع تفکیک قومیتی نیستیم) هم از همین جا می‌آید، که البته در اسرائیل چندان عجیب به نظر نمی‌رسید، اینجا قواعد شرع خاخامی بر احوال شخصیه {و نسب} شهروندان یهودی حاکم است و در نتیجه هیچ یهودی‌ای نمی‌تواند با یک غیریهودی ازدواج کند. ازدواجی که خارج از اسرائیل منعقد شده به رسمیت شناخته می‌شود، اما فرزندان حاصل از ازدواج‌های مختلط، قانوناً حرام‌زاده‌اند (فرزندان والدین یهودی که خارج از ازدواج متولّد شوند مشروع هستند)، و اگر کسی مادر غیریهودی داشته باشد، نه می‌توان با او ازدواج کرد و نه اجازه‌ی دفن او را می‌دهند.
فیلیپ گیلون‌30 اخیراً در نشریه‌ی جبهه‌ی یهود31 نوشت: استدلالی که علیه ازدواج مدنی وجود دارد این است که در میان خاندان اسرائیل رخنه می‌افکند و یهودیان این کشور را از یهودیان دیاسپورا جدا می‌اندازد. حال علتش هرچه که بود، بی‌شک ساده لوحی دادستان در محکوم کردن قانون ننگین نورنبرگ (مصوب 1935)، همان قانون نازی که ازدواج مختلط و رابطه‌ی جنسی میان یهودیان و آلمانی‌ها را ممنوع می‌کرد، شگفت‌انگیز بود. خبرنگاران آگاه‌تر، کاملاً به این وضع کنایه‌آمیز واقف بودن اما در گزارش‌های خود به آن اشاره نمی‌کردند. گمان می‌کردند حالا وقتش نیست به یهودیان بگوییم قوانین و نهادهای کشور خودشان چه اشکالاتی دارد.»

 

درباره «هانا آرنت»

هانا آرنت، نظریه‌پرداز و فیلسوف و تاریخ‌نگار آلمانی - آمریکایی است که در 14 اکتبر سال 1906 به دنیا آمده است و نام کاملش، یوهانا کوهن آرنت می‌باشد. وی از یهودیانی بود که از هولوکاست جان سالم به در برد و در زمان به قدرت رسیدن آدولف هیتلر از آلمان فرار کرد و به ایالات متحده مهاجرت کرد. او در 18 سالگی در رشته‌های فلسفه، ادبیات یونان و الهیات مسیحی در دانشگاه شروع به تحصیل کرد اما پس از مدتی درس و تحصیل را رها کرد و وارد دانشگاه هایدلبرگ شد. هانا آرنت مدتی مدرّس رشته‌ی تئوری سیاسی در دانشگاه‌های ایالات متحده بود و توانست از چندین کشور، ده‌ها دکترای افتخاری بگیرد. او برنده‌ی جایزه‌ی آلمانی زبان لسینگ و فروید شده است. بیش‌تر آثار هانا آرنت در زمینه‌ی دموکراسی، اقتدارگرایی و تمامیت‌خواهی حکومت‌های استبدادی است. او سرانجام در 4 دسامبر سال 1975 درگذشت.

 

دیگر آثار «هانا آرنت | به انگلیسی: Hannah Arendt»

از دیگر آثار هانا آرنت می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد:
ریشه‌های توتالیتاریسم، انقلاب مجارستان، انقلاب، خشونت و اندیشه‌هایی درباره‌ی سیاست و انقلاب، اندیشیدن و ملاحظات اخلاقی، زندگی یک زن یهودی، وضع بشر، حیات ذهن، فسلفه‌ی اگزیستانس چیست؟، بحران‌های جمهوریت، عناصر و خاستگاه حاکمیت توتالیتر، اختیار آزاد زیستن، آیشمن در اورشلیم و عشق و آگوستین قدیس.

 

بهترین نسخه کتاب «آیشمن در اورشلیم»

کتاب آیشمن در اورشلیم با عنوان فرعی گزارشی در باب ابتذال شر توسط انتشارات برج با ترجمه‌ی زهرا شمس به چاپ رسیده است.  

 

ثبت دیدگاه

دیدگاه کاربران

اولین کسی باشید که دیدگاهی برای "آیشمن در اورشلیم: گزارشی در باب ابتذال شر" می نویسد