معرّفی کتاب «چرا نمی آیی با من زندگی کنی؟ وقتش است (مجموعه داستان)» اثر «موری پامرنس و دیگران»
کتاب «چرا نمی آیی با من زندگی کنی؟ وقتش است | به انگلیسی: ?Why don't you come live with me» اثر «موری پامرنس و دیگران | به انگلیسی: Murray Pomerance» که در سال 1992 منتشر شده و نویسندگان آن از برگزیدگان جایزهی اُ. هنری هستند، با رویکرد اندیشهی فرازمینی انسان معاصر غرب نوشته شده و از منظر مفاهیمی چون "انسان محوری" و "معنویت گرایی" به تالیف درآمده است. از منظری دیگر داستانهای این مجموعه به موضوعات و روابط اجتماعی در آمریکا نیز پرداخته و کوشیده تا عمق واقعی زندگی و معناگرایی را پس از تحولات دیجیتالی و ارتباطی به خواننده بشناساند. خوانش این اثر این امکان را به مخاطب میدهد تا ضمن آشنایی با یکی از رویداد های ادبی کشورهای انگلیسی زبان، با روح حاکم در فضای داستان ها و تکنیک و دستاوردهای آن در ادبیات داستانی آشنا شوند.
عناوین این داستان ها عبارتند از: «دکور، چرا نمی آیی با من زندگی کنی؟ وقتش است، زبان دوم، ایستگاه های بین راه، تقدیم به…، صنوبر آبی، گروه شاهد، گم شده در لُس آنجلس، سوغات نیکاراگوآ و بچه، بچه، بچه.»
دیگران مهم دربارهی این کتاب چه گفته اند؟
به نقل از جامعهی تحلیل خبری الف:
«داستانهای گرد آمده در این کتاب از منظر فرم و محتوا ویژگی های گوناگونی از ادبیات داستانی امریکا را نمایندگی می کنند که گاه دارای صفات مشترک و گاه متضاد هستند. بنابراین در مجموعهای ناهمگون تا این اندازه می توان گفت: هر داستان سبک متفاوتی دارد و خودش خود را تعریف می کند.»
به نقل از خبرگزاری کتاب نیوز:
«مجلد چرا نمیآیی با من زندگی کنی؟ وقتش است، داستانهای خواندنی دیگری هم دارد که در این مجال معرفی نشدند. با این حال خواندن شان بسیار مغتنم است، زیرا از عواطف، احساسات، نیازها و رنجهای آدمی میگویند.»
بخشی از کتاب
جملاتی از کتاب:
«مارتین از درنده خویی بچه مات و مبهوت مانده بود. یک بچه فسقلی و آن همه اراده. می خواهم، می خواهم، می خواهم. اگر جولیا فورا برش ندارد و شیرش ندهد، گریه اش دنیا را برمی دارد، صورت کوچکش کبود می شود و آن قدر جیغ می زند که نفسش می رود. بعد وسط جیغ و فریادش مکث می کند، نفس می گیرد و بلندتر از قبل زر می زند. مارتین قبلا شنیده بود بعضی از بچه ها گریه می کنند تا خوابشان ببرد ولی بچه ناقلای آن ها آن کار را نمی کند. وقتی جولیا بغلش می کند ساکت می شود منتظر می ماند که شیر بخورد. جولیا خنده کنان می گوید: «صبر کن! صبر کن.» و به صندلی گهواره ای می رود و آماده شیر دادن می شود. بچه کاملا ساکت می شود ولی سر تا پایش از اراده می لرزد. جولیا می گوید: «آرام باش!» و بچه آرام می گیرد و شروع می کند به مک زدن و صدای جیرجیر صندلی گهواره ای درمی آید.
مارتین نمی تواند باور کند در تولید چنان موجود مصمم و سخت گیری سهم داشته، انتظار داشت از درنده خویی بچه بترسد یا بترسد به او آسیبی بزند. برعکس، اغلب در برابر آن چهرۀ سرخ طلبکار شرمنده است که نمی تواند خواسته اش را برآورده کند.»
دربارهی «موری پامرنس»
موری پامرنس | به انگلیسی: Murray Pomerance متولد: 9 اوت 1946 (سن 76 سال)یک محقق و نویسنده مستقل سینمای کانادایی است که در تورنتو، انتاریو، کانادا زندگی می کند و استاد کمکی در دانشکده رسانه و ارتباطات در دانشگاه RMIT، ملبورن است.
دیگر آثار «موری پامرنس | Murray Pomerance»
از جمله آثار این نویسنده میتوان به عناوین زیر اشاره کرد:
An eye for Hitchcock 2004
Johnny Depp starts here 2005
Moment of Action: Riddles 2016
2005 (1950) American Cinema of the
The Eyes Have It: Cinema and the Reality Effect 2013
The Film Cheat: Screen Artifice and Viewing Pleasure 2020
کتاب " چرا نمی آیی با من زندگی کنی؟وقتش است " برندهی چه جوایزی شده است؟
نویسندگان این کتاب در سال 1992 برندهی جایزهی اُ.هنری شدهاند.
نسخه های متعدّد از کتاب "چرا نمی آیی با من زندگی کنی؟وقتش است"
کتاب «چرا نمی آیی با من زندگی کنی؟ وقتش است (مجموعه داستان)» نوشتهی «موری پامرنس و دیگران» به ترجمهی لیدا طرزی توسط انتشارات نیستان در سال 1396 به چاپ اول رسیده است.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران