خزان در خزان (مجموعه داستان) نوشته گودرز شکری انتشارات نیستان

معرفی کتاب " خزان در خزان " اثر « گودرز شکری »

کتاب « خزان در خزان » به قلم « گودرز شکری » در سال « 1392» به چاپ رسید . این کتاب شامل 8 داستان کوتاه و جذاب میباشد که عبارتند از : روز سرد الیاهو، دو مرد در شب، در اندرون من خسته دل، جن دره ظلمت، در ره منزل لیلی، بابابزرگ آلمانی،‌ بقال محل و خزان در خزان . تمام داستان های کتاب از زاویه دید سوم شخص است به جز داستان های «در درون من خسته» و «خزان در خزان» که از زاویه دید اول شخص نگارش شده اند.

دیگران مهم در ارتباط با این کتاب چه گفته اند؟

به نقل از قاسمعلی فراست : از لحاظ موضوعی نویسنده سعی کرده به موضوعات مختلف بپردازد و به گروه به خصوصی پایبند نشده از یهودی تا سفر سیاح به خارج تا جنگ و مسائل زندگی و...فراست، متنوع بودن موضوعات را یکی از محاسن بزرگ مجموعه داستان‌ها عنوان کرد و با ارزیابی داستان خوانده شده بابابزرگ آلمانی خاطرنشان کرد: دغدغه نویسنده من راوی این است مردم از تنهایی در غربت و دنبال همزمانی می‌گردد تا بتواند حرف بزند. داستان دغدغه قشنگی دارد ولی اشکالش به کار بردن جمله‌های طولانی است. نویسنده می توانست به جای جمله‌های طولانی با زبان اشاره صحبت کرده و دیالوگ ها را برقرار کند که به نظر من داستان قدرتمندتر می‌شد.به طور کلی نثر آقای شکری در این مجموعه داستان بسیار خوب استفاده شده و تجربه و پختگی در آن مشاهده می‌شود؛ اطلاعاتی که در هر داستان آورده می‌شود باید بدانیم کی در داستان بیاوریم؟ چه جوری بیاوریم؟ چه کسی بگوید و با چه زاویه دیدی گفته شود؟

به نقل از  فرحناز علیزاده : مجموعه داستان «خزان در خزان» شامل هشت داستان کوتاه رئال(واقع گرای اجتماعی) است. گودرز شکری در این داستان‌ها بجای تمرکز بر فرم روایت به بیان اندیشه و پیام متنی توجه دارد. در واقع می‌توان گفت دغدغه نویسنده از نگارش داستان‌ها که گویی اکثریت بر خواسته از تجربیات او(هر داستان مخصوص به دوره‌ای از زندگی نویسنده بازمی‌گردد) بیشتر بیان مضمون است تا بازی‌های فرمی و پرداخت‌های دید داستانی. مرکز نویسنده در شیوه روایت بر دیالوگ نویسی استوار است. در واقع شیوه روایت کلی و اساسی داستان‌های شکری بر روایت(که شامل صحنه، دیالوگ است) بیشتر بر دیالوگ و یا مونولوگ استوار است. به همین دلیل است که زاویه دید دو داستان تگ گویی نمایشی است و چهار داستان دیگر که بانظرگاه سوم شخص محدود به ذهن روایت می‌شود باز از ذهنیت شخصیت در مونولوگ بهره می‌گیرد. داستان اول از دیدگاه من راوی است(همراه با تخطی زاویه دید) و داستان بقال محل که دانای کل است. از بررسی این زاویه دیدها نتیجه می‌گیریم کانون روایت بیشتر بر درونیات تمرکز دارد تا بدین شکل در دیالوگ پیام نیز مستتر شود. مثل داستان‌های الیاهو که خودش به پای یندی به علت مهر و محبت مسلمانان اشاره می‌کند و یا داستان بابا بزرگ که باز راوی در لابه لای صحبت‌هایش به درونمایه اشاره دارد. نویسنده از طریق دیالوگ نویسی هم شخصیت‌ها را معرفی کرده و هم به بیان کشمکش‌های درونی پرداخته تا بدین شکل به پیش برد داستان کمک کند. اما آنچه که شکری از آن غافل مانده همسویی میان زبان و ذهنیت، تکه کلام‌ها و ایجاد لحن خاص برای شخصیت‌های داستان است. جهودها همانطور صحبت می‌کنند که مسلمانان، پاسبان بدون هیچ تکه کلام خاصی به همان شکل حرف می‌زند که بقال محل در حالی به حتم در زندگی عادی(چون داستان‌ها بر خواسته از نگاه نویسنده به وقایع عادی و رئال جامعه است) هر شخص برای خود لحن و تکه کلام جداگانه‌ای دارد که بانی تمایز شخصیتی او است.

بخشی از کتاب

در بخشی از کتاب می خوانید : « الیاهو فروشنده دوره‌گرد نه‌تنها در محله یهودی‌نشین شهر و بین هم - مسلکان خود که در سراسر شهر آشنایی قدیمی بود. صدای یکنواخت او سال‌های سال با لهجه عبری‌اش در کوچه، کوچه شهر به گوش رسیده بود: «جنس خرازی، سوزن، نخ، کش و قیطان، سنجاق و منجوق از همه رقم.» در کنار این اقلام، زمانی که نامی از آدامس نبود، سقز شنگ می‌فروخت و لباس کهنه می‌خرید .یهودیان شهر مانند اقلیت‌های آشوری، ارمنی، کلدانی و روس‌های مهاجر در دورانی که شاید یکی دو نسل پیش به یاد داشتند در شهر ساکن شده بودند و کنیسه و کلیسا و مدارس خود را داشتند. نه ارمنی‌ها به پشت پرده آهنین که کشورشان جزئی از آن بود راه داشتند و نه از کلده و آشور خاک و حکومتی به جا بود که کوچ کنند. یهودیان هم لقب قوم سرگردان را پذیرفته بودند. روزی از روزها بابام در جواب مادرم که پرسیده بود: «تازگی چه خبر؟» گفت: «امروز یزقل بزاز آمد بانک، موجودی حسابش رو تا دینار آخر گرفت و... »

درباره « گودرز شکری »

گودرز شکری در 19 شهریور سال 1315 در محله « کوله وند » استان همدان متولد شد. به گفته وی « خوشبختانه» مسیر زندگی او به گونه ای رقم می خورد که درس را ترک و به تهران می رود . او ابتدا برای یک روس مهاجر کار می کند و سپس در نزد  یک ارمنی و بعد در چاپ خانه ای کار می کند و به حروف چینی کتاب بسیاری از کتاب های نویسندگان بزرگ می پردازد.

دیگر آثار « گودرز شکری »

از دیگر آثار گودرز شکری می توان به : صد نفر ناشتا ، هم بخت ، صفورا ، باغی در برهوت خیال اشاره کرد .

نسخه های متعدد از کتاب " خزان در خزان "

کتاب خزان در خزان توسط انتشارات « نیستان » به چاپ رسیده است .