معرّفی کتاب «من هستم گیلگمش» اثر «سعید تشکری»
کتاب «من هستم گیلگمش» اثر «سعید تشکری» که نخستین بار در سال 1400 شمسی چاپ شده است. این کتاب مشتمل بر هفت نمایشنامه است که بر اساس دوره های متفاوت از سلطنت های ایران باستان نگاشته شده است که در هر فصل از نمایشنامه با کمک گرفتن از زبان، خواننده را به سفر زمان می برد. سعید تشکری برعکس نویسندگان دیگری که از فضاسازی الهام می گیرند بیشتر از گویش استفاده می کند. این کتاب روایتی از دیروز با شخصیت های امروز است. در نمایش سوم کتاب زمان حال توصیف شده است و در نمایشنامه‌ی چهارم دنیای معاصر به تصویر کشیده می‌شود. نمایشنامه‌ی ششم به زمان قاجار تعلق دارد و در نمایش آخر هم به سفری تخیّلی می رود. مخاطبان خاص این کتاب علاقه مندان به ادبیات نمایشی تئاتر و تاریخ هستند.
دیگران مهم درباره‌ی این کتاب چه گفته اند؟
در میان نقدهای این کتاب نقد زیربرجسته است:
"تشکری در این اثر مجموعه هفت نمایشنامه کوچک را گرد هم آورده که همه آنها با نخ تسبیح «روایت و نوشتن» به یکدیگر متصل شده است. تشکری در نوشتن، وامدار زبان فخیم خراسانی در سنت ادبیات فارسی است. زبانی که عبارات و کلمات را شکوهمند انتخاب کرده و در فضاسازی‌ها به خوبی از عهده ترسیم اساطیری خیر و شر بر می‌آید. او در این نمایشنامه‌ها نیز به‌ویژه در بخش‌هایی که شخصیت پردازی آنها متأثر از ادبیات و شخصیت‌های تاریخی ایران است، این موضوع را به اوج خود رسانده است."
به نقل یک پژوهشگر:
"تشکری در نمایشنامه نویسی هر آنچه را که در منظومه فکری خود جمع و ثبت و ته‌نشین کرده است در جان و جام کلمه می‌ریزد. او به موقعیت و ساختار تاریخی زبان به خوبی آشناست. ظرفیت‌های زبانی آن را مانند موم در دست به بازی و حرکت می‌گیرد و در نهایت ساختمان اندیشه خود را بر مبنای آن پی‌ریزی و بنا می‌کند."
بخشی از کتاب «من هستم گیلگمش»
"صدای باد و بیابان به جای صدای دریا. رسول و صفدر خارکن با هم هم‌سفرند و هم‌سفره! کنار سایهٔ درختی در صحرا.
رسول: همیشه از خود می‌پرسم این چه وصیتی بود پدرجان؟ دلیل این همه راه آمده چیست؟ شلوغی و آبادی و دریا و سرسبزی و آن همه رونق و کسب و کار و درآمد کجا و این برهوت و بیابان و خلوتی کجا؟ چرا این‌گونه وصیت کردی پدرجان؟ راه طولانی دیلم و طبرستان تا خراسان و توس و سناباد، با آن همه خطری که برای کاروان‌هایی که با آنها همراهشان شدم. چند هفته است در راه بودم تا حالا به همان جایی رسیدم که تو وصیت پدرکردی. ولایت توس! سناباد و نوغان! نوغان همین جاست؟! چقدر غریب است این ولایت! "
درباره‌ی «سعید تشکری»
سعید تشکری متولد 1342 نویسنده، کارگردان، فیلمنامه نویس، رمان نویس ایرانی و فارغ التحصیل ادبیات نمایشی است. او از سال 1360 فعالیت های خود را در قالب چاپ مقالات مختلف، رمان، نمایشنامه و ساخت فیلم آغاز کرده و تاکنون ادامه دارد. او همچنین برنده‌ی جوایز مختلف ادبی از جشنواره های ملی و بین المللی شده است .
دیگر آثار «سعید تشکری»
از دیگر آثار این نویسنده رمان وصل هزار مجنون، قصه اول: ناهید، سیمیا، وقتی زمین دروغ می گوید و سینما مایاک رامی توان یاد کرد.
نسخه های متعدّد کتاب
کتاب «من هستم گیلگمش» اثر «سعید تشکری» توسط انتشارات نیستان در سال 1400منتشر شده است
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران