دریا ؛ دریا نوشته آیریس مرداک انتشارات نیماژ

آیریس مرداک (1919-1999) نویسندهی ایرلندی، متولد دوبلین. در دانشگاه آکسفورد به مطالعه ی علوم کلاسیک و تاریخ باستان رو آورد و در فلسفه، شاگرد ویتگنشتاین بود. سال ها در همان دانشگاه به تدریس فلسفه پرداخت و آثار اولش، رساله هایی نظری بودند که در آنها بیشتر از هر چیز تحت تأثیر نظریه های سارتر و اگزیستانسیالیسم بود. رمان نویسی را از دهه ی 50 آغاز کرد و تا پایان عمرش 29 رمان نوشت که مضمون های اصلی شان، مسئلهی خیر و شر، روابط بین زن و مرد، ضمیر ناخودآگاه و مسئولیت هنرمند در جامعه بودند. او یکی از بزرگترین نویسنده های انگلیسی زبان قرن بیستم بود. رمان «دریا؛ دریا» مهم ترین اثر ادبی مرداک به شمار می رود که در سال 1978 جایزه ی بوکر را از آن خود کرد. این کتاب شاهدی بر اوج هنرنمایی مرداک در به هم آمیختن ادبیات و فلسفه است. او با هنرمندی هرچه تمام، چنان این دو مقوله را با تکیه بر نظریه های خود برهم تنیده که دشوار می توان آن را از هم تمیز داد. در این رمان، یک مدیر شصت ساله و مستبد تئاتر، برای نوشتن زندگی نامه اش در ساحلی عزلت گزیده و عشق زمان جوانی اش را باز می یابد. این رمان، ترکیب استادانه ای است از هنر، ادبیات، فلسفه و امیال انسانی. 
چیزی که می گویی به نظر خیلی هوشمندانه می آید؛ اما تھی است. عشق در آن دید روانشناختی، جایگاهی ندارد. انگار نمی توانی تصور کنی که عشق می تواند ادامه داشته باشد. ادامه داشتنش به طبیعت معجزه آسای آن برمی گردد. احتمالا تابه حال این قدر عاشق کسی نبوده ای.»