معرّفی برنارد دوسن پیر:

ژاک هانری برناردن دو سن پی‌یر نویسنده قرن هجدهمی در «هارو» فرانسه در سال 1738 به دنیا آمد در دوازده سالگی رمان رابینسون کروزوئه را خواند. در همان سال‌ها به جزایر مارتینیک سفر کرد. در جنگ‌های هفت ساله در جبهه جنگ بود. مدتی نیز در هلند و روسیه و لهستان و مالت به سیر و سیاحت پرداخت. بین سال‌های 1768 تا 1770 در ایل دو فرانس اقامت داشت و رپرتاژهای جذابی از وضع زندگی در آنجا تهیه کرد. پل ویرژینی بخش چهارم یکی از تألیفات اوست به نام «مطالعه در طبیعت». در آثار دیگر او نیز زیبائی و شکوه طبیعت را می‌بینیم. این نویسنده معتقد بود که آدمی باید به دامان طبیعت پناه ببرد.

نظر شاتوبریان درباره برناردن دو سن پی‌یر:

نوعی غم و اندوه در آثار او می‌درخشد که آدمی را به یاد پرتو مهتاب می‌اندازد، که جامه‌ای از نور را بر اندام گل‌های منزوی باغ می‌پوشاند.