معرّفی امیلی برونته:
امیلی برونته این بانوی رماننویس تنها سی سال، از 1818 تا 1848، در کره خاکی باقی ماند. اما در همین دوره کوتاه به نوشتن پرداخت و اثر فوقالعاده بلندیهای بادگیر را خلق کرد.
برادر و خواهرانش در او تأثیر گذاشتند و او را به دنیای ادبیات کشاندند. فرزندان برونتهی پدر و حتی «برانولِ» پسر که بیشتر اوقاتش رادر جوانی با قمار و میگساری میگذراند، در نوجوانی بسیار کتاب خوانده بودند، و با گوشه و کنار دنیای رؤیاها آشنا بودند و از سرودن شعر و نوشتن داستان غفلت نمیکردند.
چهرهای عرفانی:
امیلی برونته بیشتر چهرهای عرفانی دارد و کمتر به یک نویسنده واقعبین میماند. آثارش، بیشتر با تصورات جذبهآور درآمیخته است. «ا. ال. ولیز»، درباره او مینویسد: «از راه تخیل به حد اعلای حقانیت و کمال تجربه رسیده است.»
منقدان ادبی از هر بُعدی که بر امیلی برونته بنگرند، نمیتوانند منکر چنین نویسنده ایدهآلی شوند.